Zadanie 4.5.1.1
Wskazówka teoretyczna
I prędkość kosmiczna (tzw. prędkość kołowa) to najmniejsza prędkość, jaką należy nadać obiektowi, aby mógł on orbitować wokół Ziemi lub innego ciała kosmicznego, np. innej planety w naszym układzie
słonecznym.
II prędkość kosmiczna zwana prędkością ucieczki jest najmniejszą prędkością, z jaką należy wystrzelić rakietę z powierzchni Ziemi, aby uciekła ona z pola grawitacyjnego planety.
III prędkość kosmiczna jest najmniejszą prędkością początkową, przy której ciało, rozpoczynając ruch w pobliżu Ziemi lub innego ciała Układu Słonecznego, przezwycięży przyciąganie całego Układu (w szczególności Słońca) i go opuści.
Informacja
Postaraj się samodzielnie rozwiązać zadanie. Możesz sprawdzić swój tok rozumowania, klikając w przyciski odsłaniające kolejne etapy proponowanego rozwiązania lub sprawdź od razu odpowiedź.
I prędkość kosmiczna
Pierwszą prędkość kosmiczną można wyznaczyć przyrównując siłę odśrodkową, działając na satelitę o masie \(m\) na orbicie kołowej o promieniu zbliżonym do promienia Ziemi \(R_Z\) z siłą przyciągania grawitacyjnego, której źródłem jest Ziemia o masie \(M_Z\).
II prędkość kosmiczna
Prędkość ucieczki z powierzchni Ziemi można prosto policzyć korzystając z zasady zachowania energii.
Energia całkowita rakiety poza polem grawitacyjnym Ziemi ma wynosić zero. Energia całkowita jest zachowana, a więc musi się zerować i na powierzchni Zimi. \[\displaystyle{-G\frac{mM_z}{R_z}+\frac{mv_{II}^2}{2}=0 }\] \[\displaystyle{v_{II}=\sqrt{\frac{2GM_Z}{R_z}}=\sqrt{2gR_Z}=v_I\sqrt{2} }\] \[\displaystyle{v_{II}=11,2\,\mathrm{\frac{km}{s}} }\]
Dane i szukane
Dane:
- promień Ziemi \(R_Z=6371\,\mathrm{km}\),
- przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni Ziemi \(\displaystyle{g=9,8\mathrm{\frac{m}{s^2} } }\),
- promień orbity Ziemi \(R_{or}=150\,\mathrm{mln\,km}=1,5\cdot 10^{11}\,\mathrm{m}\),
- okres obiegu Ziemi wokół Słońca \(T=365,265\,\mathrm{dni}=3,15589\cdot 10^7\,\mathrm{s} \).
Szukane:
- prędkość ucieczki z powierzchni Ziemi poza Układ Słoneczny \(v_{III}\).
Analiza sytuacji
Pokonanie energii potencjalnej oddziaływania ciała z Ziemią i Słońcem wymaga dostatecznie dużej energii kinetycznej ciała.
Prędkość ucieczki z pola grawitacyjnego Słońca liczymy dla ciała znajdującego się na Ziemi. Na początek zakładamy, że ciało o masie \(m\) znajduje się samotnie w odległości \(R_0\) od Słońca równej promieniowi orbity Ziemi. Energia kinetyczna ciała powinna być równa bezwzględnej wartości energii potencjalnej pochodzącej od Słońca.
Podobnie, jak w przypadku wyznaczania prędkości ucieczki z pola grawitacyjnego Ziemi tak i teraz możemy zapisać, że
gdzie \(v_o\) jest prędkością orbitalną Ziemi.
Prędkość ucieczki z powierzchni Ziemi można prosto policzyć korzystając z zasady zachowania energii. Zapiszmy równanie energii wykorzystując fakt, że ciało na Ziemi ma już prędkość \(V_o\). W tym przypadku, o pokonania pola grawitacyjnego Słońca wystarczy prędkość równa \(v_{IIS}-v_o\), przy założeniu, że prędkość wystrzału ciała jest równoległa do prędkości orbitalnej Ziemi.
Lewa strona równania jest równa całkowitej energii kinetycznej ciała startującego z Ziemi. Wyrazy z prawej strony oznaczają odpowiednio energię kinetyczną potrzebną do ucieczki z pola grawitacyjnego Słońca oraz energię potrzebną do ucieczki z pola grawitacyjnego Ziemi.
Rozwiązanie
Przekształcając wyprowadzone równanie otrzymujemy
Prędkość w ruchu po okręgu wynosi:
Prędkość orbitalna Ziemi wynosi więc \(\displaystyle{v_o=29,8\,\mathrm{\frac{km}{s}} }\). Wiemy również, że \(\displaystyle{v_{II}=11,2\,\mathrm{\frac{km}{s}} }\), mamy:
Odpowiedź
Prędkość ucieczki z powierzchni Ziemi poza Układ Słoneczny wynosi \(\displaystyle{v_{III}=16,7\,\mathrm{\frac{km}{s}} }\).