Polecenie
Korzystając z twierdzenia o trzech ciągach znajdź granice ciągów.
Wskazówki
Ciąg 1
bn=n+2√7n+5n
Rozwiązanie
Aby skorzystać z twierdzenia o trzech ciągach, należy tak oszacować ciąg (bn), aby z obu stron dostać ciągi mające te same granice.
Czasem widać "na oko" jakie to ciągi, czasem trzeba poszukać metodą "prób i błędów." Jest kilka metod używanych najczęściej, dlatego warto je zapamiętać.
Szukamy ciągów (an) oraz (cn).
n+2√7n⏟=an=n+2√7n=n+2√7n+0≤n+2√7n+5n⏟=bn≤n+2√7n+7n=n+2√2⋅7n⏟=cn
Z jednej strony
limn→∞an=limn→∞n+2√7n=limn→∞7 nn+2=7 limn→∞11+2n=7limn→∞11+2n0=71=7
Z drugiej strony
limn→∞cn=limn→∞n+2√2⋅7n=limn→∞21n+2⋅7nn+2=2limn→∞1n+2⋅7limn→∞nn+2=2 limn→∞1n1+2n⋅7 limn→∞11+2n=2limn→∞1n01+2n0⋅7limn→∞11+2n0=20⋅71=7
Ponieważ
limn→∞an=limn→∞cn=b=7,
zatem
limn→∞bn=limn→∞n+2√7n+5n=7.
Czasem widać "na oko" jakie to ciągi, czasem trzeba poszukać metodą "prób i błędów." Jest kilka metod używanych najczęściej, dlatego warto je zapamiętać.
Szukamy ciągów (an) oraz (cn).
n+2√7n⏟=an=n+2√7n=n+2√7n+0≤n+2√7n+5n⏟=bn≤n+2√7n+7n=n+2√2⋅7n⏟=cn
- Z lewej strony, jeśli pozbywamy się mniejszego składnika sumy pod pierwiastkiem, zmniejszając jednocześnie wyrazy ciągu.
- Z prawej strony zastępujemy mniejszy składnik sumy większym, przez co zwiększamy wyrazy ciągu.
Z jednej strony
limn→∞an=limn→∞n+2√7n=limn→∞7 nn+2=7 limn→∞11+2n=7limn→∞11+2n0=71=7
Z drugiej strony
limn→∞cn=limn→∞n+2√2⋅7n=limn→∞21n+2⋅7nn+2=2limn→∞1n+2⋅7limn→∞nn+2=2 limn→∞1n1+2n⋅7 limn→∞11+2n=2limn→∞1n01+2n0⋅7limn→∞11+2n0=20⋅71=7
Ponieważ
limn→∞an=limn→∞cn=b=7,
zatem
limn→∞bn=limn→∞n+2√7n+5n=7.
Odpowiedź
limn→∞n+2√7n+5n=7
Ciąg 2
bn=5√2n2+1+5√2n2+2+5√2n2+3+⋯+5√2n2+n
Rozwiązanie
Krok 1
Aby wyznaczyć granicę ciągu bn=5√2n2+1+5√2n2+2+5√2n2+3+⋯+5√2n2+n skorzystamy z twierdzenia o trzech ciągach.
Podpowiedź
Użyj oszacowania używając największego i najmniejszego składnika sumy stanowiącej n-ty wyraz bn.
W sumie
5√2n2+1+5√2n2+2+5√2n2+3+⋯+5√2n2+n⏟n− składników
Ponieważ ciąg bn składa się z n - składników, więc będzie zawsze większy od sumy n - najmniejszych składników oraz mniejszy od sumy n - największych składników.
W sumie
5√2n2+1+5√2n2+2+5√2n2+3+⋯+5√2n2+n⏟n− składników
- najmniejszym składnikiem jest 5√2n2+n,
- największym składnikiem jest 5√2n2+1.
Ponieważ ciąg bn składa się z n - składników, więc będzie zawsze większy od sumy n - najmniejszych składników oraz mniejszy od sumy n - największych składników.
Musimy tak oszacować z obu stron ciąg (bn), aby szacowane ciągi miały tę samą granicę. Spróbuj najpierw oszacować "z dołu", czyli znaleźć taki ciąg (cn), który spełnia warunek cn≤bn. Zatem ciąg (cn) jest równy:
5n√2n2+1
Odpowiedź nieprawidłowa
2⋅5√2n2+n
Odpowiedź nieprawidłowa
5n√2n2+n
Odpowiedź prawidłowa
2⋅5√2n2+1
Odpowiedź nieprawidłowa
Krok 2
Mając oszacowanie z dołu, szukamy oszacowania z góry, przez ciąg an:
5n√2n2+n≤bn≤an. Wybierz właściwą odpowiedź.
5n√2n2+n≤bn≤an. Wybierz właściwą odpowiedź.
2⋅5√2n2+1
Odpowiedź nieprawidłowa
5n√2n2+1
Odpowiedź prawidłowa
2⋅5√2n2+n
Odpowiedź nieprawidłowa
5n√2n2+n
Odpowiedź nieprawidłowa
Krok 3
Mając już obustronne oszacowanie, musimy obliczyć granice ciągów (cn) i (an).
limn→∞cn=limn→∞5n√2n2+n=limn→∞5√2+1n=limn→∞5√2+1n0=5√2=5√22
limn→∞an=limn→∞5n√2n2+1=limn→∞5√2+1n2=limn→∞5√2+1n20=5√2=5√22
Krok 4
Korzystając z twierdzenia o trzech ciągach mamy:
cn=5n√2n2+n≤bn≤5n√2n2+1=an
oraz
limn→∞cn=limn→∞5n√2n2+n=5√22limn→∞an=limn→∞5n√2n2+1=5√22.
Możemy zatem wnioskować, że
limn→∞bn=limn→∞(5√2n2+1+5√2n2+2+5√2n2+3+⋯+5√2n2+n)=5√22.
cn=5n√2n2+n≤bn≤5n√2n2+1=an
oraz
limn→∞cn=limn→∞5n√2n2+n=5√22limn→∞an=limn→∞5n√2n2+1=5√22.
Możemy zatem wnioskować, że
limn→∞bn=limn→∞(5√2n2+1+5√2n2+2+5√2n2+3+⋯+5√2n2+n)=5√22.
Odpowiedź
limn→∞(5√2n2+1+5√2n2+2+5√2n2+3+⋯+5√2n2+n)=5√22
Polecenie
Korzystając z twierdzenia o trzech ciągach znajdź granice ciągów.
Ciąg 1
bn=5n−sin2n10n+1
Odpowiedź
limn→∞5n−sin2n10n+1=12.
Rozwiązanie
Szacujemy ciąg korzystając z własności funkcji sinus −1≤sinn≤1, zatem 0≤sin2n≤1:
cn=5n−010n+1≤5n−sin2n10n+1≤5n−110n+1=an
Liczymy granice ciągów (cn) oraz (an).
limn→∞cn=limn→∞5n−010n+1=limn→∞5n10n+1=limn→∞510+1n=limn→∞510+1n0=510+0=12limn→∞an=limn→∞5n−110n+1=limn→∞5−1n10+1n=limn→∞5−1n010+1n0=5−010+0=12
Zatem z twierdzenia o trzech ciągach wynika, że
limn→∞bn=limn→∞5n−sin2n10n+1=12.
cn=5n−010n+1≤5n−sin2n10n+1≤5n−110n+1=an
Liczymy granice ciągów (cn) oraz (an).
limn→∞cn=limn→∞5n−010n+1=limn→∞5n10n+1=limn→∞510+1n=limn→∞510+1n0=510+0=12limn→∞an=limn→∞5n−110n+1=limn→∞5−1n10+1n=limn→∞5−1n010+1n0=5−010+0=12
Zatem z twierdzenia o trzech ciągach wynika, że
limn→∞bn=limn→∞5n−sin2n10n+1=12.
Ciąg 2
bn=log3(32n+3+1)n
Odpowiedź
limn→∞log3(32n+3+1)n=2
Rozwiązanie
Aby wyznaczyć granicę ciągu bn=log3(32n+3+1), należy skorzystać z twierdzenia o trzech ciągach.
Szacujemy ciąg, korzystając z własności funkcji f(x)=log3x. Logarytm ma podstawę 3, jest to funkcja rosnąca, zatem n1>n2 ⇒ log3n1>log3n2, dla każdego n∈N.
Szacując ciąg z dołu zmniejszamy argument logarytmu (32n+3+1)>32n+3, zatem zmniejszamy wartość logarytmu log3(32n+3+1)>log3(32n+3).
Aby oszacować ciąg z góry, zwiększymy argument dopisując zamiast jedynki 2⋅32n+3. (Argument się zwiększy, gdyż n jest liczbą naturalną.)
Zatem log3(32n+3+1)<log3(32n+3+2⋅32n+3).
Mamy więc oszacowanie obustronne
log332n+3n<log3(32n+3+1)n<log3(32n+3+2⋅32n+3)n.
Liczymy granice ciągów powstałych przez oszacowanie ciągu (bn).
limn→∞log332n+3n=limn→∞(2n+3)log33n=limn→∞(2n+3)⋅1n=limn→∞2n+3n=limn→∞2+3n1=limn→∞2+3n01=2.
Z drugiej strony
limn→∞log3(32n+3+2⋅32n+3)n=limn→∞log3(3⋅32n+3)n=limn→∞log332n+4n=limn→∞(2n+4)log33n=limn→∞2n+4n=limn→∞2+4n1=limn→∞2+4n01=2.
Zatem
limn→∞log3(32n+3+1)n=2.
Szacujemy ciąg, korzystając z własności funkcji f(x)=log3x. Logarytm ma podstawę 3, jest to funkcja rosnąca, zatem n1>n2 ⇒ log3n1>log3n2, dla każdego n∈N.
Szacując ciąg z dołu zmniejszamy argument logarytmu (32n+3+1)>32n+3, zatem zmniejszamy wartość logarytmu log3(32n+3+1)>log3(32n+3).
Aby oszacować ciąg z góry, zwiększymy argument dopisując zamiast jedynki 2⋅32n+3. (Argument się zwiększy, gdyż n jest liczbą naturalną.)
Zatem log3(32n+3+1)<log3(32n+3+2⋅32n+3).
Mamy więc oszacowanie obustronne
log332n+3n<log3(32n+3+1)n<log3(32n+3+2⋅32n+3)n.
Liczymy granice ciągów powstałych przez oszacowanie ciągu (bn).
limn→∞log332n+3n=limn→∞(2n+3)log33n=limn→∞(2n+3)⋅1n=limn→∞2n+3n=limn→∞2+3n1=limn→∞2+3n01=2.
Z drugiej strony
limn→∞log3(32n+3+2⋅32n+3)n=limn→∞log3(3⋅32n+3)n=limn→∞log332n+4n=limn→∞(2n+4)log33n=limn→∞2n+4n=limn→∞2+4n1=limn→∞2+4n01=2.
Zatem
limn→∞log3(32n+3+1)n=2.